Πολλοί θα έχετε ακούσει αυτή την λέξη να παίζει συχνά στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, εφημερίδες, περιοδικά, διαδίκτυο ή ακόμη και στην ζωή μας έξω. Συνήθως τους συναντάμε έξω και διαφέρουν από τους κοινούς ανθρώπους με το στιλιστικό τους ντύσιμο, χωρίς να τους κάνει διαφορετικούς ανθρώπους από εμάς.
Το 1980 ο όρος Emo αναφερόταν σε μια υπό-γενιά της hard rock punk μουσικής που έχει τις ρίζες της στην μουσική σκηνή Ουάσιγκτον. Αργότερα βγήκε ο όρος emocore (emotional hardcore) που χρησιμοποιήθηκε επίσης να περιγράψει αυτά τα γκρουπ.
Πλέον Emo χαρακτηρίζονται τα άτομα που ακούνε την ροκ μουσική που αναφέραμε παραπάνω, πιστεύουν σε μια δική τους ιδεολογία, είναι συνήθως άτομα που δεν ενθουσιάζονται πολύ, κινούνται βάσει των συναισθημάτων τους και τον ερωτισμό. Επίσης η εμφάνιση τους διαφέρει για την σημερινή εποχή. Δεν έχουν πολιτικές απόψεις και ούτε ενδιαφέρονται για τα κοινά, γενικά έχουν μίσος για την ζωή και για τον κόσμο.
Εμφανισιακά οι Emo είναι ως εξής… Στενά συνήθως παντελόνια, μπλούζες με διάφορες φιγούρες όπως νυχτερίδες, νεκροκεφαλές κτλ, βάψιμο στα μάτια και η φράντζα συνήθως μπροστά στο ένα μέρος του προσώπου ενώ τα πίσω μαλλιά σηκωμένα.
Συναισθηματικά τώρα χαρακτηρίζονται από ντροπή, άγχος, κατάθλιψη, ευαισθησία… Πολλές φορές τραυματίζουν το σώμα τους για να ξεπεράσουν ψυχικούς πόνους και αισθάνονται χαρούμενοι λίγες φορές! Τέλος η χαρά είναι ένα στοιχείο που τους λείπει και δεν το επιδιώκουν…
Υπάρχει μεγάλη κριτική στον τρόπο ζωής τους και δεν είναι αποδεκτοί από τις άλλες κοινωνικές ομάδες. Όλοι έχουν προκαταλήψεις παρόλο που δεν έχουν δώσει κάποιο δικαίωμα.