Σ’ ΑΓΑΠΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΩΡΑΙΑ! Αν υπολογίσει κανείς, πρώτον, τον βομβαρδισμό που δεχόμαστε από τα πάντα τριγύρω μας σχετικά με το τι είναι της μόδας αλλά και δεύτερον, τη διαθεσιμότητα όλων αυτών των “απολύτως απαραιτήτων” της κάθε σεζόν σε μαγαζιά για όλα τα budget, το συμπέρασμα που θα βγάλει κανείς είναι πως στα τέλη των 00’ς όλοι οι “άσχημοι” εκδιώχθηκαν από τον πλανήτη Γη. Η ασχήμια πλέον δεν συγχωρείται. Διότι είναι κάτι ακατανόητο.
Πως χρυσή μου την σήμερον ημέρα κυκλοφορείς με μύτη γερακιού, πόδι χήνας ,μουστάκι τσέλιγκα και γόνατο ιπποπόταμου? Δεν νοείται η έλλειψη styling με κάτι έστω και στοιχειώδες «μοδάτο». Αφού με ένα σερφάρισμα στο internet, με ένα ξεφύλλισμα οποιουδήποτε περιοδικού, με μια βόλτα στα μαγαζιά, με ένα ζάπινγκ στην τηλεόραση θες δε θες ενημέρωνε σε εκτενέστερα για το τι πάει με τι, για την εκάστοτε τρέχουσα σεζόν. Ποτέ, μα ποτέ, όσο σήμερα δεν κυκλοφορούσαν τόσες πολλές «όμορφες» παντού. Και όμως αν τις ρωτήσεις, μάλλον θα σου πουν πως ναι μεν, αλλά «χρειάζομαι και ένα ρετουσαρισματάκι εδώ, ένα δυο κιλά να χάσω ακόμα, μια πλαστική να χτυπήσω στον ποπό». Έτσι, για να εξαλειφθεί κάθε ένδειξη μεσογειακής καταβολής. Σήμερα, παρά ην περίφημη «χειραφέτηση της γυναίκας, η «δικτατορία» της ομορφιάς ζει και βασιλεύει και παραμένει τόσο καταπιεστική όσο και στις μέρες της Μαρίας Αντουανέτας, που στρίμωχνε τη μέση ης στο πιο στενό κορσέ. Η διαφορά είναι πως τώρα αυτή η δικτατορία τυραννάει και καταδυναστεύει πολύ πιο μαζικά, πολύ πιο αποτελεσματικά, πολύ πιο πανούργα, έτσι ώστε, χωρίς κανείς να σου το επιβάλει ανοιχτά κάθε μέρα εσύ να αισθάνεσαι πως δεν είσαι «αρκετά ωραία» και πως «πρέπει να χάσεις κανένα κιλό»… Αυτό υποστηρίζουν και διάφορες έρευνες: Ζούμε σε ένα «τοξικό» κοινωνικό κλήμα που ενθαρρύνει την ανάπτυξη αρνητικής εικόνας του εαυτού μας αλλά και διατροφικών διαταραχών. Τα μηνύματα της διαφημίσεις και η μανία των media με τους celebrity διαμορφώνουν την άποψη της κοινωνίας μας για το τι είναι επιθυμητό. Το αποτέλεσμα είναι πως με αυτά τα κριτήρια, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού βρίσκεται «ελλειμματικό». Ο σωματότυπος που κυκλοφορεί σε όλες σχεδόν τις διαφημίσεις είναι ψηλός, γενετικά αδύνατος, με στενούς γοφούς, ανοιχτές πλάτες και μακριά πόδια, και εδώ μπαίνει και το ζήτημα του Photoshop για να ανεβάσει ακόμα ψηλότερα τον πήχη. «Η τεχνολογία τώρα καθιστά δυνατόν το να πάρεις ένα ανθρώπινο πλάσμα και να το κάνεις τέλειο, χρησιμοποιώντας της ψηφιακή επεξεργασία για να λεπτύνεις τους γοφούς και ότι, άλλο χρειάζεται να γίνει». Συνεπώς με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται πρότυπα που ανθρώπινος είναι ακόμα πιο αδύνατο να προσεγγίσεις. «Η προκατάληψη κατά των χοντρών, και ειδικά κατά των χοντρών γυναικών, είναι από τις τελευταίες κοινωνικά αποδεκτές προκαταλήψεις» και «Η διαφήμιση δεν προκαλεί διατροφικές, διαταραχές. Η ανορεξία, συγκεκριμένα, είναι μια ασθένεια με πολύπλοκη αιτιολογία και οι εικόνες των media μάλλον δεν παίζουν και ιδιαίτερο ρόλο. Ωστόσο αυτές οι εικόνες σαφέστατα συμβάλλουν στην απέχθεια που τόσες γυναίκες αισθάνονται για το σώμα τους. Οι εικόνες των media δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών και καλλιεργούν κλήμα άρνησης στο οποίο αυτές οι διαταραχές ανθίζουν».
